Sandbox Society - nowe drabble

Pierwszy opowiada o Nemu i jej wizji po-Aizenowego (czytaj: Piaskownicowego) świata. Dedykowane marianek za kibicowanie i wspieranie na duchu :)




                                                                                                 Źródła


Nemu Kurotsuchi nikt o nic nie pyta.

Nikt nie wie, czy wolno – jej ojciec (i kapitan) nie jest najmilszym z ludzi, lepiej go nie drażnić. Nikt nie wie też, jak rozmawiać z Nemu – jak zająć ją czym innym niż sprawami Gotei, jak skłonić ją do dłuższej pogawędki niż zdawkowa wymiana pozdrowień. Wszyscy omijają Nemu – czy raczej: ona omija wszystkich, skupiona na swoich sprawach, na danych napływających do jej głowy, zmieniających się z każdą sekundą. Ponieważ Nemu, z którą nikt tak naprawdę nie rozmawia, wie o Seiritei najwięcej – o jej mieszkańcach, kapitanach i wszystkich kwestiach, które ich dotyczą.

Dla Nemu każdy człowiek to baza danych, źródło szczególnego typu informacji.

I jeśli ktoś by zapytał Nemu o to, czego dowiedziała się dzisiaj, stwierdziłaby, że w pobliżu kapitana Ukitake i kapitana Shunsui pojawi się niedługo nowe źródło informacji.

A jeśli uwzględnić najnowsze badania kapitan Unohany – nawet dwa.



:) Nemu pojawiła się już wcześniej w jednym drablu - dawno, dawno temu.
I zmieniamy parę - teraz króciutkie Komamura/Tousen
Dedykacja: dla bosska_ak , która narysowała już do tekstu ten piękny rysunek *____*




                                                              Początek


            Jest coś dziwnego w Tousenie – coś innego, nowego; Komamura jeszcze nie zna natury tej dziwności. Coś zmieniło się – Saijin nie wie, jak zapytać, czy zapytać – bo Tousen zachowuje się dokładnie tak samo jak do tej pory. Przyzwyczaili się już do tego stanu – do kruchej, niepewnej równowagi i boją się ją utracić. Komamura stara się ukryć swoje lęki: wtedy też na czas się nie domyślił.

            Jest późno, dawno zapadł zmierzch, w domu panuje niemal absolutna cisza. Tousen śpi, jak zwykle na boku, odkryty, przyciskając zagarnięty nieświadomie kłąb pościeli. Komamura przygląda się, gładząc delikatnie odsłonięte ramię, dotykając miękkich (tak różnych od futra) włosów.
Wrażenie inności nie znika – Komamura pochyla głowę, węsząc zapach Tousena, czegoś nowego w jego aurze, w jego ciele. Reiatsu płynie inaczej – Komamura nieświadomie przysuwa się do przyjaciela jeszcze bliżej:

Tym razem będzie inaczej. Wszystko się zmieniło. Znajdę radę. Na wszystko znajdę radę.





( English version under the cut )